بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

سیاست های کلی سلامت

1- ارائه خدمات آموزشی، پژوهشی، بهداشتی، درمانی و توانبخشیسلامت مبتنی بر اصول و ارزش‌های انسانی- ‌اسلامی و نهادینه سازی آن در جامعه.

1-1-  ارتقاء نظام انتخاب، ارزشیابی و تعلیم و تربیت اساتید ودانشجویان و مدیران و تحول در محیط‌های علمی و دانشگاهی متناسب با ارزش‌های اسلامی،اخلاق پزشکی و آداب حرفه‌ای.

1-2-  آگاه‌سازی مردم از حقوق و مسؤولیت‌های اجتماعی خود واستفاده از ظرفیت محیط‌های ارائه مراقبت‌های سلامت برای رشد معنویت و اخلاق اسلامیدر جامعه.

2- تحقق رویکرد سلامت همه جانبه و انسان سالم در همه قوانین،سیاست‌های اجرایی و مقررات با رعایت:

2-1-  اولویت پیشگیری بر درمان.

2-2-  روزآمد نمودن برنامه‌های بهداشتی و درمانی.

2-3-  کاهش مخاطرات و آلودگی‌های تهدید کننده سلامت مبتنی برشواهد معتبر علمی.

2-4-  تهیه پیوست سلامت برای طرح‌های کلان توسعه‌ای.

2-5-  ارتقاء شاخص‌های سلامت برای دستیابی به جایگاه اول درمنطقه آسیای جنوب غربی.

2-6-  اصلاح و تکمیل نظام‌های پایش، نظارت و ارزیابی برای صیانتقانونمند از حقوق مردم و بیماران و اجرای صحیح سیاست‌های کلی.

3- ارتقاء سلامت روانی جامعه با ترویج سبک زندگی اسلامی- ایرانی، تحکیم بنیان خانواده، رفع موانع تنش آفرین در زندگی فردی و اجتماعی، ترویجآموزش‌های اخلاقی و معنوی و ارتقاء شاخص‌های سلامت روانی.

4- ایجاد و تقویت زیرساخت‌های مورد نیاز برای تولیدفرآورده‌ها و مواد اولیه دارویی، واکسن، محصولات زیستی و ملزومات و تجهیزات پزشکیدارای کیفیت و استاندارد بین‌المللی.

5- ساماندهی تقاضا و ممانعت از تقاضای القائی و اجازه تجویزصرفاً بر اساس نظام سطح‌بندی و راهنماهای بالینی، طرح ژنریک و نظام دارویی ملی کشورو سیاست‌گذاری و نظارت کارآمد بر تولید، مصرف و واردات دارو، واکسن، محصولات زیستیو تجهیزات پزشکی با هدف حمایت از تولید داخلی و توسعه صادرات.

6- تأمین امنیت غذایی و بهره‌مندی عادلانه آحاد مردم از سبدغذایی سالم، مطلوب و کافی، آب و هوای پاک، امکانات ورزشی همگانی و فرآورده‌هایبهداشتی ایمن همراه با رعایت استانداردهای ملی و معیارهای منطقه‌ای و جهانی.

7- تفکیک وظایف تولیت، تأمین مالی و تدارک خدمات در حوزه سلامتبا هدف پاسخگویی، تحقق عدالت و ارائه خدمات درمانی مطلوب به مردم به شرح ذیل:

7-1-  تولیت نظام سلامت شامل سیاست‌گذاری‌های اجرایی، برنامهریزی‌های راهبردی، ارزشیابی و نظارت توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.

7-2-  مدیریت منابع سلامت از طریق نظام بیمه با محوریت وزارتبهداشت، درمان و آموزش پزشکی و همکاری سایر مراکز و نهادها.

7-3-  تدارک خدمات توسط ارائه کنندگان خدمت در بخش‌های دولتی،عمومی و خصوصی.

7-4-  هماهنگی و ساماندهی امور فوق مطابق ساز و کاری است کهقانون تعیین خواهد کرد.

8- افزایش و بهبود کیفیت و ایمنی خدمات و مراقبت‌های جامع ویکپارچه سلامت با محوریت عدالت و تأکید بر پاسخگویی، اطلاع رسانی شفاف، اثربخشی،کارآیی و بهره‌وری در قالب شبکه بهداشتی و درمانی منطبق برنظام سطح بندی و ارجاع ازطریق:

8-1-  ترویج تصمیم‌گیری و اقدام مبتنی بر یافته‌های متقن و علمیدر مراقبت‌های سلامت، آموزش و خدمات با تدوین استانداردها و راهنماها، ارزیابیفناوری‌های سلامت، استقرار نظام سطح‌بندی با اولویت خدمات ارتقاء سلامت و پیشگیری وادغام آن‌ها در نظام آموزش علوم پزشکی.

8-2-  افزایش کیفیت و ایمنی خدمات و مراقبت‌های سلامت بااستقرار و ترویج نظام حاکمیت بالینی و تعیین استانداردها.

8-3-  تدوین برنامه جامع مراقبتی، حمایتی برای جانبازان و جامعهمعلولان کشور با هدف ارتقاء سلامت و توانمندسازی آنان.

9- توسعه کمی و کیفی بیمه‌های بهداشتی و درمانی با هدف:

9-1-  همگانی ساختن بیمه پایه درمان.

9-2-  پوشش کامل نیازهای پایه درمان توسط بیمه‌ها برای آحادجامعه و کاهش سهم مردم از هزینه های درمان تا آنجا که بیمار جز رنج بیماری، دغدغه ورنج دیگری نداشته باشد.

9-3-  ارائه خدمات فراتر از بیمه پایه توسط بیمه تکمیلی درچارچوب دستورالعمل‌های قانونی و شفاف به گونه‌ای که کیفیت ارائه خدمات پایه درمانیهمواره از مطلوبیت لازم برخوردار باشد.

9-4-  تعیین بسته خدمات جامع بهداشتی و درمانی در سطح بیمه‌هایپایه و تکمیلی توسط وزارت بهداشت و درمان و خرید آنها توسط نظام بیمه‌ای و نظارتمؤثر تولیت بر اجرای دقیق بسته‌ها با حذف اقدامات زاید و هزینه‌های غیرضروری درچرخه معاینه، تشخیص بیماری تا درمان.

9-5-  تقویت بازار رقابتی برای ارائه خدمات بیمه درمانی.

9-6-  تدوین تعرفه خدمات و مراقبت‌های سلامت مبتنی بر شواهد وبر اساس ارزش افزوده با حق فنی واقعی یکسان برای بخش دولتی و غیردولتی.

9-7-  اصلاح نظام پرداخت مبتنی بر کیفیت عملکرد، افزایش کارآیی،ایجاد درآمد عادلانه و ترغیب انگیزه‌های مثبت ارائه کنندگان خدمات و توجه خاص بهفعالیت‌های ارتقاء سلامت و پیشگیری در مناطق محروم.

10- تأمین منابع مالی پایدار در بخش سلامت با تأکید بر:

10-1-  شفاف سازی قانونمند درآمدها، هزینه‌ها و فعالیت‌ها.

10-2-  افزایش سهم سلامت، متناسب با ارتقاء کیفیت در ارائهخدمات بهداشتی و درمانی، از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی دولت به نحوی کهبالاتر از میانگین کشورهای منطقه باشد و اهداف سند چشم‌انداز تحقق یابد.

10-3-  وضع عوارض بر محصولات و مواد و خدمات زیان‌آورسلامت.

10-4-  پرداخت یارانه به بخش سلامت و هدفمندسازی یارانه‌هایبهداشت و درمان با هدف تأمین عدالت و ارتقاء سلامت بویژه در مناطق غیربرخوردار وکمک اختصاصی به اقشار نیازمند و دهک‌های پایین درآمدی.

11- افزایش آگاهی، مسؤولیت پذیری، توانمندی و مشارکت ساختارمندو فعالانه فرد، خانواده و جامعه در تأمین، حفظ و ارتقاء سلامت با استفاده از ظرفیتنهادها و سازمان‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌ای کشور تحت نظارت وزارت بهداشت، درمانو آموزش پزشکی.

12- بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه نمودن طب سنتیایران.

12-1-  ترویج کشت گیاهان دارویی تحت نظر وزارت جهاد کشاورزی وحمایت از توسعه نوآوری‌های علمی و فنی در تولید و عرضه فرآورده‌های دارویی سنتی تحتنظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.

12-2-  استاندارد سازی و روزآمد کردن روش‌های تشخیصی و درمانیطب سنتی و فرآورده‌های مرتبط با آن.

12-3-  تبادل تجربیات با سایر کشورها در زمینه طب سنتی.

12-4-  نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر ارائه خدماتطب سنتی و داروهای گیاهی.

12-5-  برقراری تعامل و تبادل منطقی میان طب سنتی و طب نوینبرای هم‌افزایی تجربیات و روش‌های درمانی.

12-6-  اصلاح سبک زندگی در عرصه تغذیه.

13- توسعه کیفی و کمی نظام آموزش علوم پزشکی به صورت هدفمند،سلامت محور، مبتنی بر نیازهای جامعه، پاسخگو و عادلانه و با تربیت نیروی انسانیکارآمد، متعهد به اخلاق اسلامی حرفه‌ای و دارای مهارت و شایستگی‌های متناسب بانیازهای مناطق مختلف کشور.

14- تحول راهبردی پژوهش علوم پزشکی با رویکرد نظام نوآوری وبرنامه ریزی برای دستیابی به مرجعیت علمی در علوم، فنون و ارائه خدمات پزشکی وتبدیل ایران به قطب پزشکی منطقه آسیای جنوب غربی و جهان اسلام.